Hayat En Güzel Hediye...

"Mutlu musunuz?"

Uzaklarda mı arıyoruz mutluluğu? Bazen yanımızdan geçerken omuzumuza dokunuyor da görmezden mi geliyoruz? Ara ara nereye kadar? Bitmedi mi bu neyi aradığımızı bilmediğimiz arayış? En basite, sakinliğe, içten olana dönmek istiyoruz farkında olmadan. Bunu gerçekten isteyenler bir doyma noktasına ulaşıp kendiyle barışıyor, “Ben buyum” diyor ve mutluluğu kendince tanımlıyor. Bunu istemeyenlerinse daha gidecek yolu var ki, bu da bir çeşit mutluluk tanımıdır. Biliyoruz ki hepimiz aynı değiliz. Hepimizin mutluluk kriterleri başka...

Mesela La Fontaine'e göre “Mutluluk elde ettiğini sevmektir”  

Peki içinde bulunduğumuz düzende sadece elde ettiklerimizle mutlu olabiliyor muyuz? Yoksa olanın değil de olmayanın peşinden mi koşmaya başladık. Ulaşabileceğimiz her şey bize sıradan gelirken ötekini, uzaktakini, daha güzelini, uygunsuzunu hatta daha zor olanını elde etmek mi mutluluk vermeye başladı bize.

Reçetesi olmayan, parayla satılmayan, yaşadıkça keşfedilen ya da hiç farkına varılmayan, belki odaya sızan bir güneş ışığında, belki de hep hayalini kurduğunuz spor arabada gizli olan herkesin peşinden koştuğu mutluluk nedir gerçekten??? Uzmanlara göre mutluluk dışarıda değil en yakınımızda, sevdiklerimizin yanında bulunduğunda gerçek… Onlara gore mutlu olmanın sırrı çevremiz ve en yakınlarımızla kurduğumuz ilişkilerde gizli…

Her şeyin hep daha güzeli daha iyisi varsa bu mutluluk için de geçerli değil midir? Bu arayış hiç bitmez ama bizi bitirir. Mutluluğu takıntı olmaktan çıkarmak gerekiyor öncelikle çünkü bu takıntı bizi bitmek bilmez bir arayışa sürüklüyor… Bu arayışın içimizde yarattığı boşluğu tüketerek doldurabileceğimizi düşünürken içimizdeki boşluk günden güne büyüyor. Yapılması gereken mutluluğun tanımını ve nerede aramamız gerektiğini gözden geçirmek…  Belki en doğrusu mutluluğu unutarak hayata devam etmek… Bu cümleden mutlu olmaktan vazgeçin dediğimi düşünmeyin sadece mutlu olmaya çalışarak mutsuzluğu peşinizden sürüklemeyin… Kendimizi mutluluğa zorlamak çözüm olmuyor, hayatın zor ve mutluluğun bir istisna olduğunu artık kabul etmemiz gerekiyor… Bir kere de mutluluğun peşinden koşmak yerine bugüne kadar aldığımız en güzel hediye olan hayatı sadece yaşayarak mutluluğun gelebilme ihtimaline bir şans vermeye ne dersiniz…

Bol Şanslar::)))